In memoriam Geert van Timmeren

In Memoriam Geert van Timmeren

Ook Wijchgelsheim heeft afscheid moeten nemen van een markante man. Geert was bijzonder, alleen al om het feit dat hij pas rond zijn 70e levensjaar actief met tennissen begon. Geert kwam regelmatig op de donderdagavond racket-mix en was ook een vaste deelnemer op de dinsdagochtend. Hij presteerde het om binnen enkele jaren zo goed te worden dat hij kon meedraaien in een 50+ competitieteam van de KNLTB op de maandagmiddag. Vaak ging hij dan 's avonds nog met een ander groepje mannen tennissen in de hal van De Kalkwijck. En dat op die leeftijd! Geert was een “stille genieter”, geen man van veel woorden. Met regelmatig weer een nieuw mopje wist hij veel mensen te verrassen. We zullen hem missen en wensen Hennie, de kinderen en (achter-) kleinkinderen heel veel sterkte toe.

Namens het bestuur, Frits Boven

 

Herinneringen van Lourens en Ina Louters.

Ja, wij hebben, Ina en ik, Geert en Hennie vanaf het begin meegemaakt. Ik herinner me nog , dat we het op een zeker moment over tennis hadden Ze waren beiden enthousiast. Zij wisten dat er aan de Slochterdijk in Froombosch een privé tennisbaan lag. Zij hebben daar iets geregeld en we hebben daar samen vele keren geoefend om het spel onder de knie te krijgen. Het contact tussen speler, racket en bal te laten ontstaan en de kunst van het serveren te leren beheersen. Geert zowel als Hennie waren natuurtalenten en de scoringsdrift was vanaf het begin aanwezig. Al snel was de tijd aangebroken dat we ze gingen uitnodigen voor de Dinsdagochtendclub. Vanaf het begin hebben ze gestreden om op de baan niet weggespeeld te worden. Daarin zijn ze met verve geslaagd. Na een vermoeiende eerste helft, had Jan de koffie klaar en gingen we pauseren. Geert was een man van weinig woorden, maar als hij wat te zeggen had dan was de bedoeling ook voor iedereen meteen duidelijk. Als we in de pauze lekker in het zonnetje zaten, liepen de gesprekken die niet alleen over tennis gingen, nog wel eens wat uit. Dan kon je zien dat Geert een ouderwetse ondernemer was. Hij ging staan en sprak de gevleugelde woorden: Kom op lu , boas zien centen bin”n nait van blik ! Iedereen wist dan hoe laat het was en haastte zich weer naar de baan. Geert heeft vele mooie momenten op de tennisbaan gehad. Hij genoot van het spel en de mensen om zich heen. Toen kwam het moment dat zijn ogen het wat lieten afweten. Hij kon niet goed meer inschatten waar de bal precies was en dan wordt het moeilijk de bal goed te retourneren. Maar ondanks de beperkingen die zich steeds meer aandienden, heeft hij heel lang nog met ons meegespeeld. Aan die tijd is nu helaas een einde gekomen.

Heel moeilijk voor Hennie en de kinderen. Heel veel sterkte van ons allemaal toegewenst.
Geert, bedankt !!